کاربرد هوش مصنوعی در  محیط زیست

هوش مصنوعی این قدرت را دارد که شیوه های کشاورزی را به طور کامل تغییر دهد تا آنها را برای زمین و سلامتی مردم ایمن تر کند. یادگیری ماشین همراه با روباتیک می تواند جمع آوری داده ها و تصمیم گیری خودکار را برای بهینه سازی فرآیندهای کشاورزی فراهم کند. این سیستم ها می توانند به طور مستقیم با محصولات زراعی در تعامل باشند تا در بهترین زمان کاشت، سم پاشی و برداشت محصول، ، سم پاشی و برداشت محصول، اقدام به کاهش و نیاز کودها و سموم دفع آفات آلوده به خاک کنند. این امر باعث می شود که کشاورزی نه تنها کارآمدتر باشد، بلکه به محصولهای ارگانیک و مناسب تری نیز منجر می شود. به طور مشابه، نظارت  هوش مصنوعی می تواند به سازمان محیط زیست کمک کند تا از مناطقی از زمینهای بزرگتر از مزارع محافظت کنند. اکوسیستم ها و زیستگاه ها در سرتاسر جهان نیز می توانند از این مزیت بهره مند شوند. به عنوان مثال هواپیماهای بدون سرنشین با قابلیت هوش مصنوعی قادر است امکانات جدیدی را برای مشاهده و محافظت از مناطق در معرض خطر ایجاد کند.

وقتی صحبت از بلایای طبیعی مانند توفانها، گلاب ها و آتش سوزی ها می شود، بیشتر مردم ابتدا به امنیت و تأثیر مستقیم در خانه ها و سایر زیرساخت ها فکر می کنند. فراتر از این خسارتهای فوری اثرات طولانی مدت بر روی زمین مانند تخریب مزارع و گسترش آلودگیهای موجود در خاک وجود دارد. در حالی که هیچ کس نمی تواند از این فجایع جلوگیری کند، همه از دولت های محلی گرفته تا افراد می توانند برای مهار آنها آماده تر باشند. دانشمندان در حال کشف پتانسیل واقعی هوش مصنوعی و پیش بینی فاجعه و بازیابی سریعتر در برابر بحران های طبیعی هستند. به عنوان مثال، محققان آب و هوا برای مدت طولانی اطلاعات لازم را برای بالا بردن درک خود در مورد توفان ها داشته اند. آنها فقط ابزارهایی برای خواندن آن نداشته اند. با استفاده از هوش مصنوعی، محققان فناوری نهایتا قدرت محاسباتی را برای جمع آوری داده های موجود برای ده ها سال در اختیار جامعه علمی قرار دادند. این مجموعه وسیع از داده ها به عنوان مجموعه آموزش کاملی برای یادگیری ماشین در نظر گرفته شده اند تا همه اینها را معنا بخشند و عملکرد مدل سازی آب و هوا را افزایش دهند.

با توسعه زمینه هوش مصنوعی، پتانسیل حفاظت از محیط زیست نیز وجود خواهد داشت. 

هوش مصنوعی همچنین می تواند ابزارهایی برای نظارت بهتر آلودگی و شناسایی سریعتر منابع کیفیت هوا سریعتر و دقیق تر فراهم کند. به عنوان مثال، در مورد نشت گاز، سنسورهای هوشمند مجهز به یادگیری ماشین و فن آوری شبکه مشی خود سازمان دهی، امکان اصلاح هدفمند تر را فراهم می کنند. دولت ها، سازمان ها و صاحبان خانه نه تنها می توانند با مشکلات آلودگی هوا زودتر و مؤثرتر مقابله کنند بلکه به منظور دستیابی به اقدامات پیشگیرانه مؤثرتر، درک بیشتری از آنها نیز کسب می کنند.

علاوه بر مشکلات نظارت بر هوا، هوش مصنوعی همچنین می تواند در وهله اول میزان انتشار گازهای مضر را که تولید می شود، کاهش دهد. این امر به ویژه ضروری است زیرا آلودگی هوا در حال حاضر یک بحران خطرناک جهانی است - 91 درصد از جمعیت جهان در مکانهایی زندگی می کنند که نتوانسته اند دستورالعمل های کیفیت هوا از سازمان بهداشت جهانی  را رعایت کنند.، این موضوع آلودگی در حال حاضر هفت میلیون نفر در جهان را هر سال می کشد.

هوش مصنوعی همچنین فناوری انرژی های تجدید پذیر مانند پنل های خورشیدی و توربین های بادی را کارآمدتر و مقرون به صرفه تر خواهد ساخت و به آنها کمک می کند وابستگی همه جانبه و پایین جامعه به سوخت های فسیلی که هوا را آلوده می کند، جلوگیری می نماید. همراه با شبکه هوشمند، فن آوری دیگری که توسط هوش مصنوعی فعال می شود. کنتورهای هوشمند با صرفه جویی در برقراری ارتباط دو طرفه بین شبکه و هر چیز دیگری که از برق استفاده می کند، انرژی را صرفه جویی می کند، به ارائه دهندگان انرژی می دهد درک بهتری از استفاده و توانایی انجام تنظیمات زمان واقعی برای بهره وری را داشته باشند. مشتریان از داده های زمان واقعی نیز بهره مند می شوند. دیدن افزایش هزینه ها در زمان اوج، آنها را ترغیب می کند تا بطور داوطلبانه میزان مصرف خود را برای صرفه جویی در هزینه تنظیم کنند. این به نوبه خود باعث صرفه جویی در انرژی بیشتر می شود: برد-برد. علاوه بر این، به لطف سیستم های کنترل ولت / VAR که می توانند میزان تلف شده انرژی را هنگام استفاده در خطوط انتقال برق، میزان انرژی تلف شده را نیز کاهش دهند، به کمک شبکه هوشمند، روند تحویل انرژی خود نیز بهبود خواهد یافت.

انسانها با حفاری های دریایی، حمل بار، و زباله ها اقیانوس ها را به سطح خطرناک آلوده کرده اند. یک کامیون زباله پلاستیکی هر دقیقه در اقیانوس ها ریخته می شود و سالانه بالغ بر هشت میلیون تن پلاستیک است. اما هوش مصنوعی AI در حال حاضر در حال نجات است.  در واقع یک کامیون زباله شناور مستقل است که توسط هوش مصنوعی طراحی شده است.، یادگیری ماشین امکان پیروی از بسترهای دریایی را در زمان واقعی امکان پذیر می سازد، و پاسخ هایی را می دهد که سریع، هدفمند و مؤثرتر باشند. فناوری نظارت و پیش بینی یادگیری ماشینی همچنین می تواند محققان را در درک اقدامات انسان و شرایط متعاقب تغییر آن که به اقیانوس ها   مانند سفید کننده مرجان، صید غیرقانونی، شیوع بیماری و فعالیت های صنعتی به دریایی ها  آسیب بزند

شاید حتی فشار بیشتری نیاز فوری به پاکسازی و تثبیت آب آشامیدنی باشد. این سیاره از آب شیرین در حال آب است و بخش اعظم مانده از آن به شدت آلوده است. سازمان ملل متحد در حال حاضر در سراسر جهان 1.8 میلیارد نفر از یک منبع آب آلوده به ضایعات استفاده می کنند.

از طریق کنتورهای خانگی هوشمند و زیرساختهای بزرگتر، هوش مصنوعی می تواند سیستمهای مدیریت آب و فاضلاب را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد تا نظارت بر کیفیت آب، مدیریت مصرف و پیش بینی نیازهای نگهداری آسانتر شود. براساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد، یادگیری ماشین  پتانسیل ایجاد سیستم های غیر متمرکز آب را دارند که با بازیافت حلقه بسته منابع محلی کار می کنند. چنین سیستمی به میزان قابل توجهی بهینه می شود و به تمیز نگه داشتن آب آشامیدنی و فراوان کمک می کند.

هوش مصنوعی در حال شکل گیری است تا یکی از ابزارهای مفید جامعه باشد. با استفاده از آن، می توانیم اصلاحات قابل توجهی را با زمین، هوا و آب انجام دهیم و آن را برای یک سیاره سالم تر تمیز کنیم.